Er bestaat dat vreemd patroon in mij, waarbij ik soms beslis van niet te antwoorden. Waar haal ik dit vandaan? Van mijn vader. Ja, dat is gemakkelijk. De vraag is waarom doe ik dit? Is dit een machtsspelletje?Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf in momenten in het geheel niet te sturen in adem en mezelf in het geheel niet te bewegen hier in adem, en daardoor nauwelijks te horen wat een ander mij zegt - en het zelfs vanzelfsprekend vinden dat er iemand tegen mij staat te praten terwijl ik niet hoor wat er gezegd wordt.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd zozeer in mijn eigen geest en gedachten te bestaan als projecties en herinneringen, dat ik de anderen niet meer zie - dat ik niet meer zie wie hier is met mij.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd door in mijn gedachten weg te vluchten, weg te vluchten voor de anderen en weg te vluchten van mijn verantwoordelijkheden, en in het bijzonder geen verantwoordelijkheid willen nemen voor wat er tegen mij gezegd wordt.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd als kind gedacht te hebben dat het wel cool is dat mijn vader anderen gewoon kan negeren, omdat dit hen op hun plaats zet - ze kunnen de pot op.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet in te zien, dat wanneer ik niet reageer of antwoord op een vraag die mij rechtstreeks gesteld wordt - ik indirect zeg: de pot op met jou, het interesseert me niet.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het zwijgen te gebruiken als een wapen, als een manier om de anderen te kwetsen en te zeggen: jij bent niet belangrijk voor mij.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd dit gebruiken als een manier om de ander het gevoel te geven dat ze niets waard zijn, want dat is hoe ik mezelf voel en dus wil ik anderen meesleuren in mijn zelf-aanvaarde minderwaardigheid.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn eigen waardeloosheid op anderen te projecteren - en in eerste instantie mezelf niet te appreciëren.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegelaten en geaccepteerd te verkennen wat het zou betekenen om mezelf te appreciëren: niet omdat ik iets goed gedaan heb of omdat ik een punt gescoord heb, maar omwille van mezelf.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in het algemeen te denken dat ik bepaalde zaken niet verdien: zoals een geschenk geven aan mezelf, meer geld verdienen, stabiliteit,
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken en geloven dat ik het niet verdien een relatie te hebben die effectief is en die werkt - ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd vast te houden aan mijn jeugd en mij schuldig te voelen voor wat ik anderen aangedaan heb en 'daarvoor moet ik de rest van mijn bestaan boeten'.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf niet vergeven te hebben voor bepaalde keuzes die ik gemaakt heb in mijn leven, waardoor ik geloof dat ik waardeloos ben, en ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd opzettelijk erop uit te zijn het vertrouwen dat anderen in mij stellen te breken zodat ik tegen mezelf kan zeggen: zie je wel, ik ben waardeloos.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd deze waardeloosheid te gebruiken om mijn omgeving te manipuleren, omdat ik geloof dat als ik zo besta/handel, anderen mij wel iets zullen geven en dan kan ik blijven bestaan.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd nooit verantwoordelijkheid te hebben genomen voor mijn bestaan, omdat ik steeds heb willen geloven dat ik waardeloos ben, als een manier om het waarderen van mezelf aan anderen over te laten en wanneer ik dus geen waardering krijg van anderen, dan wraak ik mij op mijn wereld in plaats van te zien: ik waardeer mezelf niet en moet een manier vinden om mezelf te waarderen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd waarde hebben willen bekomen in mijn wereld: ipv mij te realiseren, ik kan mezelf waarderen.
zelf-waardering: mijn eigen hand masseren.
zelf-waardering: mijn voeten wassen.
zelf-waardering: aandacht hebben voor mijn lichaam wanneer ik adem,
zelf-waardering: investeren in mijzelf en mijzelf ontwikkelen.
zelf-waardering: mezelf uitdrukken wanneer ik iets zie en mezelf de toestemming geven om te spreken.
Ik engageer mezelf ertoe om zelfwaardering neer te zetten in mezelf en te ontdekken wat het betekent om mezelf te waarderen in elk moment van adem.
http://lite.desteniiprocess.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten