Dag 300 - Ik stuur Mezelf

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf gedwongen te voelen om te antwoorden op de private vragen die mijn baas mij stelde – omdat ik wist dat hij gedronken had en ik bang was dat als ik niet antwoord ik mogelijks een conflict creëer.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf geïntimideerd te voelen omdat iemand me plots heel persoonlijke vragen begint te stellen en ik geloof dat ik geen andere keuze heb dan deze naar waarheid te beantwoorden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij ondervraagd te voelen en onder druk gezet te voelen, ipv mij te realiseren dat ik nog steeds beslis wie ik ben en dat ik beslis hoe ik mezelf stuur.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de ander ervan de schuld te geven dat hij me onder druk zet en mij ergens dwingt bepaalde informatie te geven – ipv mij te realiseren dat ik verantwoordelijk blijf voor mezelf en wat ik zeg.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd verantwoordelijkheid af te staan in een moment – ipv mij te realiseren: ik ben verantwoordelijk voor mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf te compromitteren in communicatie, wanneer ik wist/kon zien dat het uitgangspunt bedrog was.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te participeren in een punt dat door een ander begonnen wordt, wanneer het niet duidelijk is of er misbruik aan de hand is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij misbruikt te voelen in die situatie, omdat ik geen controle had of geloofde geen controle te hebben – ipv mij te realiseren dat ik controle heb over mezelf in adem in elk moment en dat ik mezelf kan controleren en zeker kan stellen dat wat ik doe en zeg best is voor iedereen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in het moment dat de vragen mij gesteld werden, in een angst reactie te gaan waarin ik enkel nog mezelf wilde ‘beschermen’ – en dus sprak ik vanuit een paniek en kon ik niet zien wat mijn mogelijkheden waren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij in een moment bedreigd te voelen – ipv mij te realiseren dat ik eenvoudig van onderwerp kon veranderen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij te onderwerpen aan de manipulatie van een ander – omdat ik geloof dat ik geen alternatief heb en dat ik geen autoriteit heb over mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf te zeggen ‘dat ik niet weet wat ik moet doen/zeggen’ in een moment – ipv mij te realiseren dat als ik mezelf vertrouw in elk moment door hier te zijn in adem in elk moment, dan kan ik zien wat nodig is en wat best is voor iedereen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in een moment mijn vertrouwen gesteld te hebben in de ander als autoriteit ipv mijzelf te vertrouwen in wat ik zie en mezelf te sturen om zeker te stellen dat ik niet ageer vanuit een reactie of emotie, maar dat hetgeen ik doe/zeg werkelijk best is voor mezelf en voor anderen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in een moment verrast te zijn geweest door de vragen die mij gesteld werden hetgeen mij toont dat ik vertrouwen gesteld heb in een ander en een ‘positief beeld ‘ over een ander gecreëerd heb en ik daarin mijn vertrouwen gesteld heb in plaats van mezelf te vertrouwen in wat ik zie in elk moment.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een beslissing te hebben genomen in angst en onzekerheid – ipv mij te realiseren dat ik een moment kon nemen om te ademen en te kijken naar de context en naar de informatie.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf te zien als minder dan de ander.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de ander te zien als een ‘bedreiging’ en zijn woorden te hebben geïnterpreteerd als een aanval.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te verwachten van anderen dat ze mij respecteren  - ipv mij te realiseren dat ik in eerste instantie mezelf dien te respecteren in hoe ik mezelf stuur in adem en wat ik in mezelf aanvaard en wat ik niet aanvaard.

Ik engageer mezelf ertoe om in mijn relaties met anderen, het punt van verantwoordelijkheid te leggen in mijzelf, waarin ik mijzelf verantwoordelijk zie voor de communicatie en de interactie.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf overmeesterd te hebben gevoeld in het moment dat ik ondervraagd werd, waarin ik me kwetsbaar voelde en op een manier gevangen gezet.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang te zijn dat als ik op deze vragen antwoord ik mijzelf verlies – want in adem kan ik voor mezelf vaststellen of de informatie al dan niet schadelijk is, ongeacht of de ander dronken is of niet en ongeacht wat zijn/haar motieven zijn.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in een moment in paniek te gaan omdat ‘ik niet begrijp wat er gebeurd’ – ipv mij te realiseren dat ik dmv vragen de communicatie kan verduidelijken en kan vragen naar het waarom van deze vragen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat als ik de ander ‘blokkeer’ dit tegen mij gebruikt zal worden – omdat ik bang ben dat men een rekening bijhoud van alle dingen die ik niet genoeg of voldoende doe en mij die rekening op een dag kan presenteren en dit tegen mij gebruikt kan worden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd inefficiëntie op he werk te compenseren door ‘een goede relatie te hebben’ met mijn baas – ipv mij te realiseren dat dit een vorm van luiheid is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd verantwoordelijkheid voor mijn job af te staan aan een ander  ipv mij te realiseren dat ik verantwoordelijk ben en blijf voor mijn job en hoe ik mezelf daarin stuur in zelf-discipline.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn integriteit afhankelijk maken van hoe een ander mij zal evalueren ipv voor mezelf zeker te stellen dat mijn integriteit onmiskenbaar is en altijd dezelfde.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie slabakken in het werk of ik voel om moe – een duidelijke beslissing te nemen in mezelf over wie ik wil zijn en hoe ik dit wil leven.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie gaan in angst en onzekerheid omdat ik door een ander verrast wordt – mezelf te stoppen en ademen en mij te realiseren dat ik elk moment de keuze heb mezelf te sturen op een manier die best is voor iedereen.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie gaan in paniek en mij onderdrukt te voelen, mezelf te stoppen en te ademen en en mijn lichaam in en als mijn ademhaling te ontspannen zodat ik in mijzelf de ruimte creëer om te kijken naar al de informatie in het moment, en ik mezelf te toelating geef om te doen wat best is voor iedereen.

Ik engageer mezelf ertoe om mijn werk uit te voeren op een manier die respectvol is voor mezelf en anderen – zodat ik mezelf niet hoef te compromitteren wanneer het aankomt op de sociale interacties die plaatsvinden op de werkvloer.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie gaan in paniek en mij door een ander gekneld te voelen – mezelf te ontspannen en mij te realiseren dat ik in kalmte naar deze informatie kan kijken en dat ik daarin mijn eigen autoriteit ben en dus kan ik mezelf nooit onderwerpen aan een ander.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten, en geaccepteerd ressentiment te koesteren tov de baas waarin ik geloof dat ik nu weer de bovenhand moet krijgen – ipv mij te realiseren dat hoe ik mezelf stuur niets met een ander te maken heeft en dat zij mij enkel laten zien hoe en waar ik nog niet efficiënt ben in mijn zelf-applicatie.

Ik engageer mezelf ertoe om anderen onvoorwaardelijk toe te treden en hen te behandelen hoe ikzelf behandeld wil worden, - met respect en consideratie voor wie ze zijn.

Ik realiseer mij en begrijp dat anderen als zodanig mij niets kunnen ‘aandoen’ tenzij ik het in mezelf aanvaard en dan doe ik het mezelf aan, dus ik realiseer me dat ik in elk moment verantwoordelijk ben voor wie en wat ik ben en wie en wat ik mezelf toelaat te worden.

http://desteniiprocess.com