Gedachte Dimensie: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer iemand mij een vraag stelt aangaande iets waarin ik medeverantwoordelijk ben, de gedachte in mij laten opkomen van mezelf als kind en de ouders die vroegen of ik iets gedaan had, waarop ik met paniek zou reageren en ik mezelf geconditioneerd heb om koste wat kost verantwoordelijkheid van mij af te schuiven zodat ik niet 'gestraft zou worden'.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd zelf-verantwoordelijkheid te verbinden met angst.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten een gedachte als herinnering vertrouwen ipv mezelf te vertrouwen hier in adem en zodoende mezelf te sturen in gezond verstand.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten een punt uit het verleden mijn handelen hier en nu te laten bepalen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd als kind meteen in inferioriteit gaan en er alles aan doen om verantwoordelijkheid te vermijden als het vermijden van het Oordeel - ipv een en gelijk te staan aan de situatie en te communiceren in gelijkheid.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd geloven dat ik geen keuze had in 'wie ik was' als kind toen de ouders mij ergens op aanspraken, omdat ik herinneringen gebruikte als rechtvaardiging om in angst te reageren ipv mezelf te vertrouwen in gezond verstand.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf programmeren om steeds met angst te reageren ipv mij te realiseren dat ik beslis wie ik ben in elk moment en ik dus een beslissing kan nemen om mezelf te veranderen, door mijzelf een nieuwe instructie te geven mbt wie ik wil zijn in een gegeven situatie/moment.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd als kind alle kansen gemist te hebben om als gelijke te communiceren met de ouders omdat ik angst als excuus gebruikt heb om te denken dat ik niets kan doen en ik machteloos was mbt de situatie en de uitkomst.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf programmeren met moraliteit aangaande situaties van 'goed' en 'slecht' ipv mij enkel te houden aan efficiëntie en wat best is voor iedereen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd als kind het gezin te hebben gebruikt als een structuur waarbinnen ik mijn eigenbelang kan realiseren als mijn plezier; en niet te overwegen dat ik dit gezin deel met anderen als mezelf en nooit te overwegen hoe het 'gezin' een structuur kan zijn waarin iedereen op gelijke wijze ondersteund wordt.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het gezin aanvaarden als een instelling die boven mij staat ipv mij te realiseren dat het gezin ook het product is van mijn handelingen dus ook mijn verantwoordelijkheid is als mijn creatie - en het dus mogelijk is deze structuur te veranderen naar iet wat best is voor iedereen.
Volgende blogpost: Gedachte Commitment.
Gratis online cursus zelf-perfectie: http.lite.desteniiprocess.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten