Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd wanneer ik met een taak of een realiteot geconfronteerd wordt,
waartege ik weerstand heb, bij de eerste de beste gelegenheid in mijn geest een
film beginnen afspelen als herinneringen om mijzelf af te leiden, omdat ik geen
vernatwoordelijkheid wil nemen voor deze realiteot, voor deze taak.
Ik laat mezelf niet toe en anvaard niet van mezelf om een
mind te creëren om mijzelf te entertainen als vergetelheid terwijl de wereld
als de fysieke realiteiot aan mij voorbij gaat en ik mijn macht en
vernatoordelijkheid afsta.
Ik laat mezelf niet tioe en accepteer niet van mezelf om
irrelevant te worden en apathisch en en door het asfspelen van een film in de
mind
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd mijn mening/opinie mbt de situatie geloven en waarde willen geven –
ipv in te zien dat het allemaal op weerstand gebaseerd is en de weigering om
onvoorwaardelijk voor mijn realiteit verantwoordelijkheid te nemen.
Ik laat mezelf niet langer toe om mezelf te saboteren en irrelevant te maken door te participeren in opzettelijk gefabriceerde dromen en illusies om mezelf bezig te houden en mezelf irrelevant te maken – in plaats daarvan ben ik hier in elk moment in de fysieke realiteit en maak ik mezelf relevant in de fysieke realiteit.
Ik enaggeer mij ertoe om wanneer ik met zulke weerstand
geconfronteerd wordt te stoppen, te ademen en te zeggen – ik ben hier – en mezelf
uitsluitend te focussen op het ademhalen en het vertragen van mezlf door hier
te zijn in en als elke adem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten