Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd fysiek ongemak gebruiken als een excuus om
imperfecties toe te laten in mijn gedrag.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd perfectie definiëren in en als ‘kunst’ en
kunstwerken.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd perfectie definiëren als 10/10 hebben op mijn toets.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd perfectie definiëren als een kopie te maken van wat reeds bestaat.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd perfectie definiëren in en als het perfect namaken
van wat reeds bestaat.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd perfectie enkel te hebben toegepast in het schrijven
en in het tekenen – en mezelf niet te hebben toegelaten perfectie toe te passen
in alles wat ik doe.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd imperfectie toelaten in mijn relatie met F.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd niet het beste van mezelf willen geven aan F – en in
plaats daarvan toegeven aan imperfectie.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd enkel het beste geven van mezelf wanneer er
overleven in het spel is of ik erkenning kan krijgen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd het beste geven van mezelf voorwaardelijk maken,
waarbij ik het in eerste instantie enkel doe ‘om te overleven’.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd te leven ‘onder mijn potentieel’.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd te verminderen in en als de mind.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd te geloven dat bik een reden nodig heb om het beste
te geven van mezelf – en te geloven ‘dat niemand het waard is’.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd te wachten op een externe bevestiging zodat ik het
beste zou kunnen geven van mezelf , ipv mezelf te bevestigen en aan mezelf het
beste te geven van mezelf.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd het beste van mezelf niet te geven als een punt van
superioriteit als ‘ik moet dat niet doen’ – want ‘iedereen houdt van mij’.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd enkel het beste te geven van mezelf wanneer anderen
mij verwerpen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd enkel het beste van mezelf te geven wanneer ik in
competitie moet gaan met anderen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd 'het beste van mezelf niet te geven' als een punt van
wraak en als een punt van macht en controle over mijn wereld.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd bang te zijn dat als ik in elk moment het beste geef
van mijzelf er ook meer verantwoordelijkheid naar mij toe zal komen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat als ik in elk moment het beste geef
van mijzelf er ook meer kans is dat ik zal falen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten over mezelf te oordelen omdat ik ergens niet in slaag ipv mijzelf
gewoon in het volgende moment te corrigeren en opnieuw het beste te geven van
mijzelf.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd het beste van mezelf geven te hebben gekoppeld aan
het krijgen van erkenning.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd niet het beste van mezelf te geven voor mezelf –
vanuit het uitgangspunt dat IK het beste van mezelf waard ben.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd een beloning willen – ipv mij te realiseren dat ik
mijzelf erken en daarin geef ik aan mijzelf het beste van mijzelf en zo neem ik
verantwoordelijkheid voor mezelf.
Ik engageer mezelf ertoe om alle
punten in mijzelf te ontruimen waarin ik niet het beste geef van mezelf en ik
imperfectie aanvaard in mijn gedrag en wie ik ben.
Ik stap het proces van perfectie te leven in elk moment van adem als wie ik ben als een fysieke toepassing van wat best is voor iedereen.
Ik stap het proces van perfectie te leven in elk moment van adem als wie ik ben als een fysieke toepassing van wat best is voor iedereen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd een slaaf te zijn van de mind wanneer ik toegeef aan
fysieke ongemak en hiervan de reden maak waarom ik imperfectie toelaat in mijn
gedrag.
Ik engageer mezelf ertoe perfectie
toe te passen in alles wat ik doe zodanig dat ik altijd in alles het beste geef
van mezelf.
Ik engageer mezelf ertoe om voordat
ik een taak aanvang, mezelf de vraag te stellen hoe ik dit kan volbrengen in
perfectie.
Ik engageer mezelf ertoe wanneer en
als ik mezelf zie toegeven aan imperfectie omdat ik me ‘niet goed voel’ – te stoppen
en te ademen en mij te realiseren dat dit slechts mijn mind is die controle
wilt – en dus engageer ik mezelf ertoe mezelf te corrigeren in dat moment en
mezelf toe te passen in perfectie ongeacht hoe ik me voel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten