Dag 283 - Angst voor mijn Gedachten - Deel 1

Context:

Ik laat mezelf nog steeds toe om angst als motivator te gebruiken in mijn proces terwijl mijn zelf-beweging gebaseerd moet zijn op mijn WIL om niet langer geprogrammeerd en beperkt te zijn. 

Oplossing:

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn gedachten te willen stoppen vanuit het uitgangspunt van angst voor de dood.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een angst relatie op te bouwen tov mijn  gedachten want ‘gedachten zijn de oorzaak van de dood’.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf afscheiden van mijn gedachten dmv angst en mij daarin niet te realiseren dat ik mijn gedachten macht geef door mijn angst voor de dood.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn process stappen vanuit angst ipv mezelf te stappen als zelfbeweging op basis van de keuze voor eenheid en gelijkheid als leven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd angst als motivator gebruiken ipv mezelf te motiveren dmv zelf-wil en het inzicht van wat best is voor iedereen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd nog steeds een doel nodig te hebben, ipv mij te realiseren dat ik mijzelf een doel voor ogen stel, namelijk datgene te bewerkstelligen wat best is voor iedereen en hiervoor alles te doen wat mogelijk is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn process te stappen vanuit eigenbelang, ipv mij te realiseren dat ik enkel de mind kan stoppen indien ik elke vorm van eigenbelang opgeef.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf afleiden met angst voor de dood ipv verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf en deze wereld en met praktische oplossingen te komen die een verschil zullen maken en anderen zullen ondersteunen als een en gelijk als mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf hbe toegelaten en geaccepteerd mij willen ‘inbeelden’ wat het is om geen eigenbelang meer te hebben, maar dat is reeds de mind.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet hier te staan in eenheid en gelijkheid in de fysieke werkelijkheid maar en polariteit-spel te creëren tov mijn eigen gedachten is hetgeen de perfecte valstrik is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd en denken dat ik angst nodig heb als mijn ultieme motivator en dat als er geen angst is er oog geen wil of zelfbeweging zal zijn.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegelaten en geaccepteerd inzien dat ik mezelf nog nooit bewogen heb of werkelijk als zelfmotivatie gestaan heb, aangezien ik altijd angst gebruikt heb als mijn ultieme motivator.

Ik realiseer me en begrijp dat ik geen angst nodig heb om mezelf te motiveren en dat ik mezelf kan bewegen gebaseerd op inzicht en mijn eigen wil om een wereld tot stand te brengen waarin elkeen vrij is van programmatie en beperkingen.

Ik vergeef meelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de programmatie en de berperkingen nog steeds te zien als ‘gegeven’ in plaats van mij te realiserzen dat ik deze actief in stand houd door mijn geloof en ik er dus mijn macht aan weggeef.

Ik realiseer me en begrijpdat ik mezelf kan bewegen hier in adem en ik geen gedachten nodig heb noch angst voor mijn gedachten om een beslissing te nemen die best is voor iedereen en deze vervolgens uit te voeren.

http://lite.desteniiprocess.com