De zelf-vergeving van vandaag is geschreven naar aanleiding van een realisatie die ik had vandaag toen ik werkte aan mijn Agreement course, waarbij ik schreef over de relatie die ik gehad heb met mijn moeder en hoe dit patroon ook in mijn huidige relatie naar boven komt.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd gezien willen worden als onafhankelijk en
gerespecteerd te willen worden als een volwassene.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd een beeld willen beschermen van mezelf als hoe ik
door anderen gezien wil worden – als iemand met zelf-vertrouwen die in alle
situaties weet wat te doen – in plaats van nederig te zijn en oprecht met
mezelf met betrekking tot wat ik weet en wat ik niet weet, en bijgevolg anderen
om hulp en ondersteuning te kunnen vragen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd een idee te hebben van ‘wie ik wil zijn’ als iemand
met zelfvertrouwen en iemand die in alle situaties weet wat te doen, in plaats
van te kijken naar waar ik werkelijk sta en wat ik nog moet leren in een
bepaalde situatie.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd energie te halen uit een idee dat ik heb over
mezelf – hetgeen erop wijst dat ik het nog niet ben in werkelijkheid, anders
had ik het idee/het geloof niet nodig gehad en zou ik gewoon mezelf vertrouwen in elk
moment.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd door anderen gezien en aanvaard willen worden als een
volwassene in plaats van mezelf te erkennen en te handelen als een volwassene.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd beschaamd te zijn geweest over mijn onzekerheden en
deze te willen verbergen voor anderen – ipv gelijk te staan aan wie ik
werkelijk ben in dit moment mét mijn onzekerheden zodat ik mezelf kan helpen
met het wegnemen van mijn onzekerheden door te leren wat het is dat ik nog moet
leren of door hulp te vragen aan anderen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd een beeld hebben willen projecteren van mezelf als
zijnde superieur en alwetend - in plaats
van mezelf te aanvaarden als wie ik werkelijk ben in een gegeven moment en
nederig te zijn met betrekking tot waar ik feitelijk sta en waar ik feitelijk
aan toe ben.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik een taak aanvat of moet aanvatten en en ik voel angst en onzekerheid in mezelf, mezelf te stoppen en ademen en mij te realiseren dat deze angst de inferioriteit is van het ego als de mind, waarin ik reeds een projectie van mezelf gecreëerd heb van een alwetend en alkunnend iemand, maar ik weet dat dit en vals beeld is, en dus engageer ik mezelf ertoe in dat moment te kijken naar welke hulp of ondersteuning ik nodig heb - en overeenkomstig de nodige hulp en ondersteuning te bekomen of te verzoeken aan anderen.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie gaan in weerstand omdat ik eigenlijk niet weet hoe iets te doen - mij te realiseren dat dit een opportuniteit is om uit mijn ego te stappen en het proces te stappen van hoe iets te leren in nederigheid totdat ik het op een betrouwbare manier kan volbrengen.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie gaan in weerstand tegenover het doen van XYZ en ik mezelf zie denken 'ach het is te moeilijk' of' ach, dat KAN IK NIET' - mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat ik een proces dien te stappen om te leren hoe ik dit kan doen zodat het toch mogelijk wordt om XYZ te volbrengen/uit te voeren.
Ik engageer mezelf ertoe om mezelf uit te breiden en mijn deuren open te zetten door de kansen te grijpen die zich voordoen, in plaats van mezelf angstvallig te beperken omdat ik een projectie/illusie van mezelf wil hooghouden als 'iemand die perfect weet wat hij doet en waar hij aan toe is' en wanneer ik iets zou doen waarin ik geen of weinig ervaring heb, dan zou ik met mijn illusie door de mand vallen en verlies ik mijn waanbeeld - en dus engageer ik mezelf ertoe om dit waanbeeld te deconstrueren en mij te realiseren dat ik vermeden heb om werkelijk iets bij te leren en dat ik de kans heb om mezelf te sturen en te leren wat er te leren valt en ik mezelf op die manier kan creëren als een gelijke aan anderen die als voorbeelden staan van wat er mogelijk is.
